ພວກເຮົາຕ້ອງການຕັ້ງ cookies ເພີ່ມເຕີມເພື່ອເຂົ້າໃຈວິທີທີ່ທ່ານໃຊ້ GOV.UK, ຈື່ການຕັ້ງຄ່າຂອງທ່ານແລະປັບປຸງການບໍລິການຂອງລັດຖະບານ.
ທ່ານໄດ້ຍອມຮັບ cookies ເພີ່ມເຕີມ.ທ່ານໄດ້ເລືອກອອກຈາກຄຸກກີທາງເລືອກ.ທ່ານສາມາດປ່ຽນການຕັ້ງຄ່າຄຸກກີຂອງທ່ານໄດ້ທຸກເວລາ.
ເວັ້ນເສຍແຕ່ໄດ້ລະບຸໄວ້ເປັນຢ່າງອື່ນ, ສິ່ງພິມນີ້ຖືກແຈກຢາຍພາຍໃຕ້ໃບອະນຸຍາດລັດຖະບານເປີດ v3.0.ເພື່ອເບິ່ງໃບອະນຸຍາດນີ້, ເຂົ້າໄປທີ່ nationalarchives.gov.uk/doc/open-government-licence/version/3 ຫຼືຂຽນໄປທີ່ ນະໂຍບາຍຂໍ້ມູນຂ່າວສານ, The National Archives, Kew, London TW9 4DU, ຫຼືອີເມລ໌: psi@nationalarchives.gov.ປະເທດອັງກິດ.
ຖ້າພວກເຮົາຮັບຮູ້ຂໍ້ມູນລິຂະສິດຂອງພາກສ່ວນທີສາມ, ທ່ານຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບການອະນຸຍາດຈາກເຈົ້າຂອງລິຂະສິດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ.
ການພິມເຜີຍແຜ່ແມ່ນມີຢູ່ https://www.gov.uk/government/publications/genomics-beyond-health/genomics-beyond-health-full-report-accessible-webpage.
DNA ແມ່ນພື້ນຖານຂອງຊີວິດຊີວະພາບທັງຫມົດແລະໄດ້ຖືກຄົ້ນພົບຄັ້ງທໍາອິດໃນປີ 1869 ໂດຍນັກເຄມີຊາວສະວິດ Friedrich Miescher.ຫນຶ່ງສະຕະວັດຂອງການຄົ້ນພົບທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນໄດ້ນໍາພາ James Watson, Francis Crick, Rosalind Franklin, ແລະ Maurice Wilkins ໃນປີ 1953 ເພື່ອພັດທະນາຮູບແບບ "helix ສອງເທົ່າ" ທີ່ມີຊື່ສຽງໃນປັດຈຸບັນ, ປະກອບດ້ວຍສອງຕ່ອງໂສ້ interlaced.ດ້ວຍຄວາມເຂົ້າໃຈສຸດທ້າຍກ່ຽວກັບໂຄງສ້າງຂອງ DNA, ມັນໃຊ້ເວລາອີກ 50 ປີກ່ອນທີ່ genome ຂອງມະນຸດສົມບູນໄດ້ຖືກຈັດລໍາດັບໃນປີ 2003 ໂດຍໂຄງການ Genome ຂອງມະນຸດ.
ການຈັດລໍາດັບຂອງ genome ຂອງມະນຸດໃນຊ່ວງລຶະເບິ່ງການຂອງສະຫັດສະຫວັດເປັນຈຸດປ່ຽນຂອງຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງພວກເຮົາກ່ຽວກັບຊີວະສາດຂອງມະນຸດ.ສຸດທ້າຍ, ພວກເຮົາສາມາດອ່ານ blueprint ທາງພັນທຸກໍາຂອງທໍາມະຊາດ.
ຕັ້ງແຕ່ນັ້ນມາ, ເຕັກໂນໂລຢີທີ່ພວກເຮົາສາມາດໃຊ້ເພື່ອອ່ານ genome ຂອງມະນຸດໄດ້ກ້າວຫນ້າຢ່າງໄວວາ.ມັນໃຊ້ເວລາ 13 ປີເພື່ອຈັດລໍາດັບ genome ທໍາອິດ, ຊຶ່ງຫມາຍຄວາມວ່າການສຶກສາວິທະຍາສາດຈໍານວນຫຼາຍພຽງແຕ່ສຸມໃສ່ບາງສ່ວນຂອງ DNA.ປະຈຸບັນນີ້ genome ຂອງມະນຸດທັງໝົດສາມາດຈັດລໍາດັບໄດ້ໃນມື້ດຽວ.ຄວາມກ້າວຫນ້າຂອງເທກໂນໂລຍີການຈັດລໍາດັບນີ້ໄດ້ນໍາໄປສູ່ການປ່ຽນແປງທີ່ສໍາຄັນໃນຄວາມສາມາດໃນການເຂົ້າໃຈ genome ຂອງມະນຸດ.ການຄົ້ນຄວ້າວິທະຍາສາດຂະຫນາດໃຫຍ່ໄດ້ປັບປຸງຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງພວກເຮົາກ່ຽວກັບຄວາມສໍາພັນລະຫວ່າງບາງສ່ວນຂອງ DNA (genes) ແລະບາງລັກສະນະແລະລັກສະນະຂອງພວກເຮົາ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ອິດທິພົນຂອງ genes ກ່ຽວກັບລັກສະນະຕ່າງໆແມ່ນເປັນປິດສະສະລັບສັບຊ້ອນຫຼາຍ: ພວກເຮົາແຕ່ລະຄົນມີປະມານ 20,000 genes ທີ່ດໍາເນີນການໃນເຄືອຂ່າຍສະລັບສັບຊ້ອນທີ່ມີຜົນກະທົບລັກສະນະຂອງພວກເຮົາ.
ມາຮອດປະຈຸ, ການຄົ້ນຄວ້າໄດ້ສຸມໃສ່ສຸຂະພາບແລະພະຍາດ, ແລະໃນບາງກໍລະນີພວກເຮົາມີຄວາມຄືບຫນ້າຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.ນີ້ແມ່ນບ່ອນທີ່ genomics ກາຍເປັນເຄື່ອງມືພື້ນຖານໃນຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງພວກເຮົາກ່ຽວກັບສຸຂະພາບແລະຄວາມຄືບຫນ້າຂອງພະຍາດ.ໂຄງລ່າງພື້ນຖານດ້ານພັນທຸ ກຳ ຊັ້ນ ນຳ ຂອງໂລກຂອງອັງກິດວາງມັນຢູ່ໃນແຖວ ໜ້າ ຂອງໂລກໃນດ້ານຂໍ້ມູນພັນທຸ ກຳ ແລະການຄົ້ນຄວ້າ.
ນີ້ແມ່ນເຫັນໄດ້ຊັດເຈນຕະຫຼອດການແຜ່ລະບາດຂອງ COVID, ໂດຍອັງກິດເປັນຜູ້ນໍາພາໃນການຈັດລໍາດັບ genome ຂອງເຊື້ອໄວຣັສ SARS-CoV-2.Genomics ແມ່ນກຽມພ້ອມທີ່ຈະກາຍເປັນເສົາຄ້ໍາຂອງລະບົບການດູແລສຸຂະພາບໃນອະນາຄົດຂອງອັງກິດ.ຄວນເພີ່ມທະວີການກວດຫາພະຍາດໂດຍໄວ, ກວດຫາພະຍາດທາງພັນທຸກຳທີ່ຫາຍາກ ແລະ ຊ່ວຍຮັກສາສຸຂະພາບທີ່ເໝາະສົມໃຫ້ແກ່ຄົນ.
ນັກວິທະຍາສາດມີຄວາມເຂົ້າໃຈດີຂຶ້ນວ່າ DNA ຂອງພວກເຮົາເຊື່ອມໂຍງກັບລັກສະນະທີ່ກວ້າງຂວາງໃນຂົງເຂດອື່ນນອກເຫນືອຈາກສຸຂະພາບ, ເຊັ່ນການຈ້າງງານ, ກິລາແລະການສຶກສາ.ການຄົ້ນຄວ້ານີ້ໄດ້ເຮັດໃຫ້ການນໍາໃຊ້ພື້ນຖານໂຄງລ່າງ genomic ພັດທະນາສໍາລັບການຄົ້ນຄວ້າສຸຂະພາບ, ການປ່ຽນແປງຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງພວກເຮົາກ່ຽວກັບລັກສະນະທີ່ກວ້າງຂວາງແລະການພັດທະນາຂອງມະນຸດ.ໃນຂະນະທີ່ຄວາມຮູ້ທາງດ້ານພັນທຸ ກຳ ຂອງພວກເຮົາກ່ຽວກັບຄຸນລັກສະນະທີ່ບໍ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບ ກຳ ລັງເຕີບໃຫຍ່, ມັນຍັງຊ້າກວ່າຄຸນລັກສະນະທີ່ມີສຸຂະພາບດີ.
ໂອກາດແລະສິ່ງທ້າທາຍທີ່ພວກເຮົາເຫັນໃນ genomics ສຸຂະພາບ, ເຊັ່ນ: ຄວາມຕ້ອງການສໍາລັບການໃຫ້ຄໍາປຶກສາທາງພັນທຸກໍາຫຼືໃນເວລາທີ່ການທົດສອບໃຫ້ຂໍ້ມູນພຽງພໍເພື່ອ justify ການນໍາໃຊ້ຂອງຕົນ, ເປີດປ່ອງຢ້ຽມໄປສູ່ອະນາຄົດທີ່ເປັນໄປໄດ້ຂອງ genomics ທີ່ບໍ່ແມ່ນສຸຂະພາບ.
ນອກເຫນືອໄປຈາກການນໍາໃຊ້ຄວາມຮູ້ genomic ເພີ່ມຂຶ້ນໃນຂະແຫນງການດູແລສຸຂະພາບ, ຈໍານວນຄົນທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນແມ່ນກາຍເປັນຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບຄວາມຮູ້ genomic ຜ່ານບໍລິສັດເອກະຊົນທີ່ໃຫ້ບໍລິການໂດຍກົງກັບຜູ້ບໍລິໂພກ.ສໍາລັບຄ່າທໍານຽມ, ບໍລິສັດເຫຼົ່ານີ້ສະເຫນີໃຫ້ປະຊາຊົນມີໂອກາດທີ່ຈະສຶກສາເຊື້ອສາຍຂອງເຂົາເຈົ້າແລະໄດ້ຮັບຂໍ້ມູນ genomic ກ່ຽວກັບລັກສະນະຕ່າງໆ.
ການຂະຫຍາຍຕົວຂອງຄວາມຮູ້ຈາກການຄົ້ນຄວ້າລະຫວ່າງປະເທດໄດ້ເຮັດໃຫ້ການພັດທະນາສົບຜົນສໍາເລັດຂອງເຕັກໂນໂລຢີໃຫມ່, ແລະຄວາມຖືກຕ້ອງທີ່ພວກເຮົາສາມາດຄາດຄະເນລັກສະນະຂອງມະນຸດຈາກ DNA ແມ່ນເພີ່ມຂຶ້ນ.ນອກເຫນືອຈາກຄວາມເຂົ້າໃຈ, ໃນປັດຈຸບັນມັນເປັນໄປໄດ້ທາງດ້ານເຕັກນິກທີ່ຈະແກ້ໄຂພັນທຸກໍາບາງຢ່າງ.
ໃນຂະນະທີ່ genomics ມີທ່າແຮງທີ່ຈະຫັນປ່ຽນຫຼາຍດ້ານຂອງສັງຄົມ, ການນໍາໃຊ້ຂອງມັນສາມາດມາພ້ອມກັບຄວາມສ່ຽງດ້ານຈັນຍາບັນ, ຂໍ້ມູນແລະຄວາມປອດໄພ.ໃນລະດັບຊາດ ແລະ ສາກົນ, ການນຳໃຊ້ genomics ແມ່ນຖືກຄວບຄຸມໂດຍຂໍ້ແນະນຳທີ່ສະໝັກໃຈ ແລະ ກົດລະບຽບທົ່ວໄປຫຼາຍກວ່າທີ່ບໍ່ສະເພາະສຳລັບ genomics, ເຊັ່ນ: ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການປົກປ້ອງຂໍ້ມູນທົ່ວໄປ.ໃນຂະນະທີ່ພະລັງງານຂອງ genomics ເຕີບໂຕແລະການນໍາໃຊ້ຂອງມັນຂະຫຍາຍອອກໄປ, ລັດຖະບານກໍາລັງປະເຊີນຫນ້າກັບທາງເລືອກທີ່ວິທີການນີ້ຈະສືບຕໍ່ເຊື່ອມໂຍງ genomics ເຂົ້າໄປໃນສັງຄົມຢ່າງປອດໄພ.ການໃຊ້ຄວາມເຂັ້ມແຂງທີ່ຫຼາກຫຼາຍຂອງອັງກິດໃນໂຄງສ້າງພື້ນຖານແລະການຄົ້ນຄວ້າ genomics ຈະຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີຄວາມພະຍາຍາມປະສານງານຈາກລັດຖະບານແລະອຸດສາຫະກໍາ.
ຖ້າເຈົ້າສາມາດກຳນົດໄດ້ວ່າລູກຂອງເຈົ້າສາມາດເກັ່ງດ້ານກິລາ ຫຼື ນັກວິຊາການໄດ້ບໍ?
ເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນພຽງແຕ່ບາງຄໍາຖາມທີ່ພວກເຮົາມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະປະເຊີນໃນອະນາຄົດອັນໃກ້ນີ້ຍ້ອນວ່າວິທະຍາສາດ genomic ໃຫ້ພວກເຮົາມີຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບ genome ຂອງມະນຸດແລະບົດບາດທີ່ມັນມີອິດທິພົນຕໍ່ລັກສະນະແລະພຶດຕິກໍາຂອງພວກເຮົາ.
ຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບ genome ຂອງມະນຸດ - ລໍາດັບ deoxyribonucleic acid (DNA) ເປັນເອກະລັກຂອງມັນ - ຖືກໃຊ້ແລ້ວເພື່ອເຮັດການວິນິດໄສທາງການແພດແລະການປິ່ນປົວສ່ວນບຸກຄົນ.ແຕ່ພວກເຮົາຍັງເລີ່ມເຂົ້າໃຈວິທີ genome ມີອິດທິພົນຕໍ່ລັກສະນະແລະພຶດຕິກໍາຂອງຄົນນອກເຫນືອສຸຂະພາບ.
ມີຫຼັກຖານແລ້ວວ່າ genome ມີອິດທິພົນຕໍ່ລັກສະນະທີ່ບໍ່ແມ່ນສຸຂະພາບເຊັ່ນ: ຄວາມສ່ຽງ, ການສ້າງສານແລະການນໍາໃຊ້.ເມື່ອພວກເຮົາຮຽນຮູ້ເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບລັກສະນະຂອງພັນທຸກໍາມີອິດທິພົນຕໍ່ລັກສະນະ, ພວກເຮົາສາມາດຄາດເດົາໄດ້ດີກວ່າວ່າຜູ້ໃດຜູ້ຫນຶ່ງຈະພັດທະນາລັກສະນະເຫຼົ່ານັ້ນໂດຍອີງໃສ່ລໍາດັບ genome ຂອງພວກເຂົາ.
ນີ້ເຮັດໃຫ້ຄໍາຖາມທີ່ສໍາຄັນຈໍານວນຫນຶ່ງ.ຂໍ້ມູນນີ້ຖືກນໍາໃຊ້ແນວໃດ?ນີ້ຫມາຍຄວາມວ່າແນວໃດສໍາລັບສັງຄົມຂອງພວກເຮົາ?ນະໂຍບາຍອາດຈະຕ້ອງໄດ້ປັບປ່ຽນໃນຂະແໜງການຕ່າງໆແນວໃດ?ພວກເຮົາຕ້ອງການລະບຽບການເພີ່ມເຕີມບໍ?ພວກເຮົາຈະແກ້ໄຂບັນຫາດ້ານຈັນຍາບັນທີ່ຍົກຂຶ້ນມາ, ແກ້ໄຂຄວາມສ່ຽງຂອງການຈໍາແນກແລະໄພຂົ່ມຂູ່ທີ່ອາດມີຕໍ່ຄວາມເປັນສ່ວນຕົວແນວໃດ?
ໃນຂະນະທີ່ບາງຄໍາຮ້ອງສະຫມັກທີ່ມີທ່າແຮງຂອງ genomics ອາດຈະບໍ່ປະກົດຕົວໃນໄລຍະສັ້ນຫຼືກາງ, ວິທີການໃຫມ່ໃນການນໍາໃຊ້ຂໍ້ມູນ genomic ໄດ້ຖືກຄົ້ນຫາໃນມື້ນີ້.ນີ້ຫມາຍຄວາມວ່າໃນປັດຈຸບັນແມ່ນເວລາທີ່ຈະຄາດຄະເນການນໍາໃຊ້ genomics ໃນອະນາຄົດ.ພວກເຮົາຍັງຈໍາເປັນຕ້ອງພິຈາລະນາຜົນສະທ້ອນທີ່ເປັນໄປໄດ້ຖ້າການບໍລິການ genomic ກາຍເປັນສາທາລະນະກ່ອນທີ່ວິທະຍາສາດຈະກຽມພ້ອມຢ່າງແທ້ຈິງ.ນີ້ຈະຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຮົາພິຈາລະນາຢ່າງຖືກຕ້ອງກ່ຽວກັບໂອກາດແລະຄວາມສ່ຽງທີ່ຄໍາຮ້ອງສະຫມັກໃຫມ່ເຫຼົ່ານີ້ຂອງ genomics ອາດຈະນໍາສະເຫນີແລະກໍານົດສິ່ງທີ່ພວກເຮົາສາມາດເຮັດໄດ້ໃນການຕອບສະຫນອງ.
ບົດລາຍງານນີ້ແນະນໍາ genomics ໃຫ້ກັບຜູ້ຊ່ຽວຊານທີ່ບໍ່ແມ່ນຜູ້ຊ່ຽວຊານ, ຄົ້ນຫາວິທີການວິທະຍາສາດໄດ້ພັດທະນາ, ແລະພະຍາຍາມພິຈາລະນາຜົນກະທົບຂອງມັນໃນດ້ານຕ່າງໆ.ບົດລາຍງານເບິ່ງສິ່ງທີ່ອາດຈະເກີດຂຶ້ນໃນປັດຈຸບັນແລະສິ່ງທີ່ອາດຈະເກີດຂຶ້ນໃນອະນາຄົດ, ແລະຄົ້ນຫາບ່ອນທີ່ພະລັງງານຂອງ genomics ອາດຈະຖືກຄາດຄະເນເກີນ.
Genomics ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນເລື່ອງຂອງນະໂຍບາຍສຸຂະພາບເທົ່ານັ້ນ.ສິ່ງດັ່ງກ່າວສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຂົງເຂດນະໂຍບາຍຕ່າງໆ, ຈາກການສຶກສາ ແລະ ຄວາມຍຸຕິທຳທາງອາຍາ ຈົນເຖິງການຈ້າງງານ ແລະ ການປະກັນໄພ.ບົດລາຍງານນີ້ເນັ້ນໃສ່ genomics ຂອງມະນຸດທີ່ບໍ່ມີສຸຂະພາບ.ລາວຍັງຂຸດຄົ້ນການນໍາໃຊ້ genome ໃນກະສິກໍາ, ນິເວດວິທະຍາແລະຊີວະວິທະຍາສັງເຄາະເພື່ອເຂົ້າໃຈຄວາມກວ້າງຂອງການນໍາໃຊ້ທ່າແຮງຂອງມັນໃນຂົງເຂດອື່ນໆ.
ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ສ່ວນໃຫຍ່ຂອງສິ່ງທີ່ພວກເຮົາຮູ້ກ່ຽວກັບ genomics ຂອງມະນຸດແມ່ນມາຈາກການຄົ້ນຄວ້າທີ່ກວດເບິ່ງບົດບາດຂອງມັນໃນສຸຂະພາບແລະພະຍາດ.ສຸຂະພາບຍັງເປັນບ່ອນທີ່ຄໍາຮ້ອງສະຫມັກທີ່ມີທ່າແຮງຫຼາຍແມ່ນໄດ້ຮັບການພັດທະນາ.ນັ້ນແມ່ນບ່ອນທີ່ພວກເຮົາຈະເລີ່ມຕົ້ນ, ແລະບົດທີ 2 ແລະ 3 ນໍາສະເຫນີວິທະຍາສາດແລະການພັດທະນາຂອງ genomics.ນີ້ສະຫນອງສະພາບການສໍາລັບພາກສະຫນາມຂອງ genomics ແລະສະຫນອງຄວາມຮູ້ດ້ານວິຊາການທີ່ຈໍາເປັນເພື່ອເຂົ້າໃຈວິທີການ genomics ຜົນກະທົບຕໍ່ພື້ນທີ່ທີ່ບໍ່ແມ່ນສຸຂະພາບ.ຜູ້ອ່ານທີ່ບໍ່ມີພື້ນຖານດ້ານວິຊາການສາມາດຂ້າມບົດແນະນໍານີ້ໄປຫາບົດທີ 4, 5, ແລະ 6 ໄດ້ຢ່າງປອດໄພ, ເຊິ່ງນໍາສະເຫນີເນື້ອໃນຕົ້ນຕໍຂອງບົດລາຍງານນີ້.
ມະນຸດໄດ້ຮັບຄວາມສົນໃຈຈາກພັນທຸກໍາຂອງພວກເຮົາມາດົນນານ ແລະບົດບາດທີ່ມັນມີບົດບາດໃນການສ້າງຕັ້ງຂອງພວກເຮົາ.ພວກເຮົາຊອກຫາວິທີທີ່ຈະເຂົ້າໃຈວ່າປັດໄຈທາງພັນທຸກໍາມີອິດທິພົນຕໍ່ຄຸນລັກສະນະທາງດ້ານຮ່າງກາຍຂອງພວກເຮົາ, ສຸຂະພາບ, ບຸກຄະລິກກະພາບ, ຄຸນລັກສະນະແລະທັກສະ, ແລະວິທີການທີ່ພວກມັນພົວພັນກັບອິດທິພົນຕໍ່ສິ່ງແວດລ້ອມ.
£ 4 ຕື້, 13 ປີຂອງຄ່າໃຊ້ຈ່າຍແລະເວລາທີ່ຈະພັດທະນາລໍາດັບ genome ຂອງມະນຸດທໍາອິດ (ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍທີ່ປັບອັດຕາເງິນເຟີ້).
Genomics ແມ່ນການສຶກສາຂອງ genomes ຂອງສິ່ງມີຊີວິດ - ລໍາດັບ DNA ທີ່ສົມບູນຂອງພວກມັນ - ແລະວິທີການພັນທຸກໍາຂອງພວກເຮົາເຮັດວຽກຮ່ວມກັນໃນລະບົບຊີວະພາບຂອງພວກເຮົາ.ໃນສະຕະວັດທີ 20, ການສຶກສາຂອງ genomes ໂດຍທົ່ວໄປໄດ້ຖືກຈໍາກັດພຽງແຕ່ການສັງເກດຂອງຄູ່ແຝດເພື່ອສຶກສາບົດບາດຂອງເຊື້ອສາຍແລະສະພາບແວດລ້ອມໃນລັກສະນະທາງດ້ານຮ່າງກາຍແລະພຶດຕິກໍາ (ຫຼື "ທໍາມະຊາດແລະການບໍາລຸງລ້ຽງ").ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ກາງຊຸມປີ 2000 ໄດ້ຖືກຫມາຍໂດຍການພິມເຜີຍແຜ່ຄັ້ງທໍາອິດຂອງ genome ຂອງມະນຸດແລະການພັດທະນາຂອງເຕັກໂນໂລຊີ genomic ໄວແລະລາຄາຖືກກວ່າ.
ວິທີການເຫຼົ່ານີ້ຫມາຍຄວາມວ່ານັກຄົ້ນຄວ້າສຸດທ້າຍສາມາດສຶກສາລະຫັດພັນທຸກໍາໂດຍກົງ, ດ້ວຍຄ່າໃຊ້ຈ່າຍແລະເວລາຕ່ໍາກວ່າ.ການຈັດລໍາດັບ genome ຂອງມະນຸດທັງຫມົດ, ເຊິ່ງໃຊ້ເວລາຫຼາຍປີແລະມີຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຫຼາຍຕື້ປອນ, ປະຈຸບັນໃຊ້ເວລາຫນ້ອຍກວ່າຫນຶ່ງມື້ແລະຄ່າໃຊ້ຈ່າຍປະມານ 800 ປອນ [ຂໍ້ຄວາມໄຂເງື່ອນ 1].ໃນປັດຈຸບັນນັກຄົ້ນຄວ້າສາມາດວິເຄາະ genomes ຂອງປະຊາຊົນຫຼາຍຮ້ອຍຄົນຫຼືເຊື່ອມຕໍ່ກັບ biobanks ທີ່ມີຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບ genomes ຂອງປະຊາຊົນຫຼາຍພັນຄົນ.ດັ່ງນັ້ນ, ຂໍ້ມູນ genomic ໄດ້ຖືກສະສົມໃນປະລິມານຫຼາຍເພື່ອນໍາໃຊ້ໃນການຄົ້ນຄວ້າ.
ຈົນກ່ວາໃນປັດຈຸບັນ, genomics ໄດ້ຖືກນໍາໃຊ້ຕົ້ນຕໍໃນການດູແລສຸຂະພາບແລະການຄົ້ນຄວ້າທາງການແພດ.ຕົວຢ່າງ, ການກໍານົດການປະກົດຕົວຂອງພັນທຸກໍາທີ່ບົກພ່ອງ, ເຊັ່ນ: ຕົວແປ BRCA1 ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບມະເຮັງເຕົ້ານົມ.ນີ້ອາດຈະອະນຸຍາດໃຫ້ການປິ່ນປົວປ້ອງກັນກ່ອນຫນ້າ, ເຊິ່ງເປັນໄປບໍ່ໄດ້ໂດຍບໍ່ມີຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບ genome.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຍ້ອນວ່າຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງພວກເຮົາກ່ຽວກັບ genomics ໄດ້ປັບປຸງ, ມັນໄດ້ກາຍເປັນທີ່ຊັດເຈນຫຼາຍຂຶ້ນວ່າອິດທິພົນຂອງ genome ຂະຫຍາຍອອກໄປໄກກວ່າສຸຂະພາບແລະພະຍາດ.
ໃນໄລຍະ 20 ປີທີ່ຜ່ານມາ, ການສະແຫວງຫາເພື່ອເຂົ້າໃຈໂຄງສ້າງພັນທຸກໍາຂອງພວກເຮົາໄດ້ກ້າວຫນ້າຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.ພວກເຮົາກໍາລັງເລີ່ມເຂົ້າໃຈໂຄງສ້າງແລະຫນ້າທີ່ຂອງ genome, ແຕ່ຍັງມີຫຼາຍທີ່ຈະຮຽນຮູ້.
ພວກເຮົາຮູ້ຕັ້ງແຕ່ຊຸມປີ 1950 ວ່າລໍາດັບ DNA ຂອງພວກເຮົາແມ່ນລະຫັດທີ່ປະກອບດ້ວຍຄໍາແນະນໍາສໍາລັບວິທີທີ່ຈຸລັງຂອງພວກເຮົາສ້າງທາດໂປຼຕີນ.ແຕ່ລະ gene ກົງກັນກັບທາດໂປຼຕີນທີ່ແຍກຕ່າງຫາກທີ່ກໍານົດລັກສະນະຂອງອົງການຈັດຕັ້ງ (ເຊັ່ນ: ສີຕາຫຼືຂະຫນາດດອກ).DNA ສາມາດມີອິດທິພົນຕໍ່ລັກສະນະຕ່າງໆໂດຍຜ່ານກົນໄກຕ່າງໆ: ເຊື້ອສາຍດຽວສາມາດກໍານົດລັກສະນະ (ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ, ປະເພດເລືອດ ABO), ຫຼາຍພັນທຸກໍາສາມາດປະຕິບັດຕົວແບບປະສົມປະສານ (ຕົວຢ່າງ, ການເຕີບໂຕຂອງຜິວຫນັງແລະເມັດສີ), ຫຼືບາງ genes ສາມາດທັບຊ້ອນກັນ, ປິດບັງອິດທິພົນຂອງຄວາມແຕກຕ່າງກັນ. ພັນທຸ ກຳ.ພັນທຸ ກຳ.genes ອື່ນໆ (ເຊັ່ນ: ຫົວລ້ານແລະສີຜົມ).
ລັກສະນະສ່ວນໃຫຍ່ໄດ້ຮັບອິດທິພົນຈາກການກະ ທຳ ປະສົມປະສານຂອງຫຼາຍ (ບາງທີພັນ) ຂອງ DNA ທີ່ແຕກຕ່າງກັນ.ແຕ່ການກາຍພັນໃນ DNA ຂອງພວກເຮົາເຮັດໃຫ້ເກີດການປ່ຽນແປງຂອງທາດໂປຼຕີນ, ເຊິ່ງສາມາດນໍາໄປສູ່ການປ່ຽນແປງລັກສະນະຕ່າງໆ.ມັນເປັນຕົວຂັບເຄື່ອນຕົ້ນຕໍຂອງການປ່ຽນແປງທາງຊີວະພາບ, ຄວາມຫຼາກຫຼາຍແລະພະຍາດ.ການກາຍພັນສາມາດເຮັດໃຫ້ບຸກຄົນໄດ້ປຽບຫຼືເສຍປຽບ, ເປັນການປ່ຽນແປງເປັນກາງ, ຫຼືບໍ່ມີຜົນກະທົບໃດໆ.ພວກເຂົາສາມາດຖືກຖ່າຍທອດຢູ່ໃນຄອບຄົວຫຼືມາຈາກແນວຄວາມຄິດ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຖ້າພວກເຂົາເກີດຂຶ້ນໃນຜູ້ໃຫຍ່, ນີ້ມັກຈະຈໍາກັດການເປີດເຜີຍຂອງເຂົາເຈົ້າກັບບຸກຄົນແທນທີ່ຈະເປັນລູກຫລານຂອງພວກເຂົາ.
ການປ່ຽນແປງຂອງລັກສະນະຍັງສາມາດໄດ້ຮັບອິດທິພົນໂດຍກົນໄກ epigenetic.ພວກເຂົາສາມາດຄວບຄຸມໄດ້ບໍ່ວ່າຈະເປັນ genes ເປີດຫຼືປິດ.ບໍ່ຄືກັບການກາຍພັນທາງພັນທຸກໍາ, ພວກມັນປີ້ນກັບກັນໄດ້ແລະສ່ວນຫນຶ່ງແມ່ນຂຶ້ນກັບສະພາບແວດລ້ອມ.ນີ້ຫມາຍຄວາມວ່າການເຂົ້າໃຈສາເຫດຂອງລັກສະນະບໍ່ແມ່ນເລື່ອງຂອງການຮຽນຮູ້ທີ່ລໍາດັບພັນທຸກໍາມີອິດທິພົນຕໍ່ລັກສະນະແຕ່ລະຄົນ.ມັນເປັນສິ່ງຈໍາເປັນທີ່ຈະຕ້ອງພິຈາລະນາພັນທຸກໍາໃນສະພາບການທີ່ກວ້າງຂວາງ, ເຂົ້າໃຈເຄືອຂ່າຍແລະການພົວພັນກັນໃນທົ່ວ genome, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບບົດບາດຂອງສະພາບແວດລ້ອມ.
ເຕັກໂນໂລຍີພັນທຸກໍາສາມາດຖືກນໍາໃຊ້ເພື່ອກໍານົດລໍາດັບພັນທຸກໍາຂອງບຸກຄົນ.ວິທີການເຫຼົ່ານີ້ໃນປັດຈຸບັນຖືກນໍາໃຊ້ຢ່າງກວ້າງຂວາງໃນການສຶກສາຈໍານວນຫຼາຍແລະໄດ້ຮັບການເພີ່ມຂຶ້ນໂດຍບໍລິສັດການຄ້າສໍາລັບການວິເຄາະສຸຂະພາບຫຼືເຊື້ອສາຍ.ວິທີການທີ່ໃຊ້ໂດຍບໍລິສັດຫຼືນັກຄົ້ນຄວ້າເພື່ອກໍານົດລໍາດັບພັນທຸກໍາຂອງໃຜຜູ້ຫນຶ່ງແມ່ນແຕກຕ່າງກັນ, ແຕ່ຈົນກ່ວາບໍ່ດົນມານີ້, ເຕັກນິກທີ່ເອີ້ນວ່າ DNA microarraying ຖືກນໍາໃຊ້ຫຼາຍທີ່ສຸດ.Microarrays ວັດແທກພາກສ່ວນຂອງ genome ຂອງມະນຸດແທນທີ່ຈະອ່ານລໍາດັບທັງຫມົດ.ໃນປະຫວັດສາດ, ໄມໂຄຣຊິບແມ່ນງ່າຍດາຍ, ໄວກວ່າ, ແລະລາຄາຖືກກວ່າວິທີການອື່ນໆ, ແຕ່ການນໍາໃຊ້ຂອງພວກມັນມີຂໍ້ຈໍາກັດບາງຢ່າງ.
ເມື່ອຂໍ້ມູນຖືກສະສົມ, ພວກເຂົາສາມາດສຶກສາໃນລະດັບຂະຫນາດໂດຍໃຊ້ການສຶກສາສະມາຄົມທົ່ວ genome (ຫຼື GWAS).ການສຶກສາເຫຼົ່ານີ້ກໍາລັງຊອກຫາຕົວແປທາງພັນທຸກໍາທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບລັກສະນະສະເພາະໃດຫນຶ່ງ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ມາຮອດປັດຈຸບັນ, ເຖິງແມ່ນວ່າການສຶກສາທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດໄດ້ເປີດເຜີຍພຽງແຕ່ສ່ວນຫນຶ່ງຂອງຜົນກະທົບທາງພັນທຸກໍາທີ່ຕິດພັນກັບລັກສະນະຈໍານວນຫຼາຍເມື່ອທຽບກັບສິ່ງທີ່ພວກເຮົາຄາດຫວັງຈາກການສຶກສາຄູ່ແຝດ.ຄວາມລົ້ມເຫລວໃນການກໍານົດເຄື່ອງຫມາຍພັນທຸກໍາທີ່ກ່ຽວຂ້ອງສໍາລັບລັກສະນະແມ່ນເອີ້ນວ່າບັນຫາ "ມໍລະດົກທີ່ຂາດຫາຍໄປ".[ໝາຍເຫດ 2]
ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຄວາມສາມາດຂອງ GWAS ໃນການກໍານົດຕົວແປທາງພັນທຸກໍາທີ່ກ່ຽວຂ້ອງປັບປຸງດ້ວຍຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມ, ດັ່ງນັ້ນບັນຫາຂອງການຂາດການສືບພັນອາດຈະຖືກແກ້ໄຂຍ້ອນວ່າເກັບກໍາຂໍ້ມູນ genomic ຫຼາຍ.
ນອກຈາກນັ້ນ, ເນື່ອງຈາກຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຍັງສືບຕໍ່ຫຼຸດລົງແລະເຕັກໂນໂລຢີຍັງສືບຕໍ່ປັບປຸງ, ນັກຄົ້ນຄວ້າຫຼາຍກວ່າແລະຫຼາຍກໍາລັງໃຊ້ເຕັກນິກທີ່ເອີ້ນວ່າການຈັດລໍາດັບ genome ທັງຫມົດແທນທີ່ຈະ microarrays.ນີ້ໂດຍກົງອ່ານລໍາດັບ genome ທັງຫມົດແທນທີ່ຈະເປັນລໍາດັບບາງສ່ວນ.ການຈັດລໍາດັບສາມາດເອົາຊະນະຂໍ້ຈໍາກັດຈໍານວນຫຼາຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບ microarrays, ສົ່ງຜົນໃຫ້ຂໍ້ມູນອຸດົມສົມບູນແລະຂໍ້ມູນຫຼາຍຂຶ້ນ.ຂໍ້ມູນນີ້ຍັງຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນບັນຫາຂອງການບໍ່ເປັນມໍລະດົກ, ຊຶ່ງຫມາຍຄວາມວ່າພວກເຮົາເລີ່ມຮຽນຮູ້ເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບພັນທຸກໍາທີ່ເຮັດວຽກຮ່ວມກັນເພື່ອມີອິດທິພົນຕໍ່ລັກສະນະຕ່າງໆ.
ເຊັ່ນດຽວກັນ, ການເກັບກໍາອັນໃຫຍ່ຫຼວງຂອງລໍາດັບ genome ທັງຫມົດທີ່ວາງແຜນໄວ້ໃນປັດຈຸບັນສໍາລັບຈຸດປະສົງດ້ານສຸຂະພາບສາທາລະນະຈະສະຫນອງຊຸດຂໍ້ມູນທີ່ອຸດົມສົມບູນແລະເຊື່ອຖືໄດ້ຫຼາຍຂຶ້ນສໍາລັບການຄົ້ນຄວ້າ.ນີ້ຈະເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ຜູ້ທີ່ສຶກສາລັກສະນະສຸຂະພາບແລະສຸຂະພາບທີ່ບໍ່ດີ.
ເມື່ອພວກເຮົາຮຽນຮູ້ເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບລັກສະນະຂອງພັນທຸກໍາທີ່ມີອິດທິພົນຕໍ່ລັກສະນະ, ພວກເຮົາສາມາດຄາດເດົາໄດ້ດີຂຶ້ນວ່າ genes ທີ່ແຕກຕ່າງກັນອາດຈະເຮັດວຽກຮ່ວມກັນສໍາລັບລັກສະນະສະເພາະໃດຫນຶ່ງ.ນີ້ແມ່ນເຮັດໄດ້ໂດຍການລວມເອົາຜົນກະທົບທີ່ມາຈາກຫຼາຍພັນທຸກໍາເຂົ້າໄປໃນມາດຕະການດຽວຂອງຄວາມຮັບຜິດຊອບທາງພັນທຸກໍາ, ທີ່ເອີ້ນວ່າຄະແນນ polygenic.ຄະແນນ Polygenic ມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະເປັນຕົວຊີ້ບອກທີ່ຖືກຕ້ອງກວ່າຂອງຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງການພັດທະນາລັກສະນະຂອງບຸກຄົນຫຼາຍກວ່າເຄື່ອງຫມາຍພັນທຸກໍາຂອງບຸກຄົນ.
ຄະແນນ Polygenic ປະຈຸບັນໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມໃນການຄົ້ນຄວ້າສຸຂະພາບໂດຍມີເປົ້າຫມາຍຂອງມື້ຫນຶ່ງໂດຍໃຊ້ພວກມັນເພື່ອແນະນໍາການແຊກແຊງທາງດ້ານຄລີນິກໃນລະດັບບຸກຄົນ.ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຄະແນນ polygenic ແມ່ນຖືກຈໍາກັດໂດຍ GWAS, ດັ່ງນັ້ນຈໍານວນຫຼາຍຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຄາດຄະເນລັກສະນະເປົ້າຫມາຍຂອງເຂົາເຈົ້າຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ແລະຄະແນນ polygenic ສໍາລັບການຂະຫຍາຍຕົວບັນລຸພຽງແຕ່ 25% ຄວາມຖືກຕ້ອງຂອງການຄາດຄະເນ.[ຂໍ້ຄວາມໄຂເງື່ອນ 3] ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າບາງອາການອາດບໍ່ຖືກຕ້ອງຄືກັບວິທີວິນິດໄສອື່ນໆເຊັ່ນ: ການກວດເລືອດ ຫຼື MRI.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຍ້ອນວ່າຂໍ້ມູນ genomic ປັບປຸງ, ຄວາມຖືກຕ້ອງຂອງການຄາດຄະເນ polygenicity ຄວນປັບປຸງ.ໃນອະນາຄົດ, ຄະແນນ polygenic ອາດຈະໃຫ້ຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບຄວາມສ່ຽງທາງດ້ານຄລີນິກໄວກວ່າເຄື່ອງມືການວິນິດໄສແບບດັ້ງເດີມ, ແລະໃນແບບດຽວກັນພວກມັນສາມາດນໍາໃຊ້ເພື່ອຄາດຄະເນລັກສະນະທີ່ບໍ່ແມ່ນສຸຂະພາບ.
ແຕ່, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບວິທີການໃດກໍ່ຕາມ, ມັນມີຂໍ້ຈໍາກັດ.ຂໍ້ຈໍາກັດຕົ້ນຕໍຂອງ GWAS ແມ່ນຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງຂໍ້ມູນທີ່ຖືກນໍາໃຊ້, ເຊິ່ງບໍ່ໄດ້ສະທ້ອນເຖິງຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງປະຊາກອນທັງຫມົດ.ການສຶກສາໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຖິງ 83% ຂອງ GWAS ແມ່ນປະຕິບັດຢູ່ໃນກຸ່ມຂອງຕົ້ນກໍາເນີດເອີຣົບສະເພາະ.[ຂໍ້ຄວາມໄຂເງື່ອນ 4] ນີ້ແມ່ນບັນຫາຢ່າງຊັດເຈນເພາະວ່າມັນຫມາຍຄວາມວ່າ GWAS ສາມາດກ່ຽວຂ້ອງກັບປະຊາກອນບາງກຸ່ມເທົ່ານັ້ນ.ດັ່ງນັ້ນ, ການພັດທະນາແລະການນໍາໃຊ້ການທົດສອບການຄາດເດົາໂດຍອີງໃສ່ຜົນໄດ້ຮັບຄວາມລໍາອຽງຂອງປະຊາກອນ GWAS ອາດຈະນໍາໄປສູ່ການຈໍາແນກຕໍ່ປະຊາຊົນນອກປະຊາກອນ GWAS.
ສໍາລັບລັກສະນະທີ່ບໍ່ແມ່ນສຸຂະພາບ, ການຄາດຄະເນໂດຍອີງໃສ່ຄະແນນ polygenic ໃນປັດຈຸບັນແມ່ນມີຂໍ້ມູນຫນ້ອຍກ່ວາຂໍ້ມູນທີ່ບໍ່ແມ່ນ genomic ທີ່ມີຢູ່.ຕົວຢ່າງ, ຄະແນນ polygenic ສໍາລັບການຄາດຄະເນການບັນລຸການສຶກສາ (ຫນຶ່ງໃນຄະແນນ polygenic ທີ່ມີປະສິດທິພາບທີ່ສຸດທີ່ມີຢູ່) ແມ່ນຂໍ້ມູນຫນ້ອຍກວ່າມາດຕະການງ່າຍໆຂອງການສຶກສາຂອງພໍ່ແມ່.[ຂໍ້ຄວາມໄຂເງື່ອນ 5] ພະລັງງານຄາດຄະເນຂອງຄະແນນ polygenic inevitably ຈະເພີ່ມຂຶ້ນຍ້ອນວ່າຂະຫນາດແລະຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງການສຶກສາ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການສຶກສາໂດຍອີງໃສ່ຂໍ້ມູນການຈັດລໍາດັບ genome ທັງຫມົດ, ເພີ່ມຂຶ້ນ.
ການຄົ້ນຄວ້າ genome ສຸມໃສ່ການ genomics ຂອງສຸຂະພາບແລະພະຍາດ, ຊ່ວຍກໍານົດພາກສ່ວນຂອງ genome ທີ່ມີຜົນກະທົບຄວາມສ່ຽງຕໍ່ພະຍາດ.ສິ່ງທີ່ພວກເຮົາຮູ້ກ່ຽວກັບບົດບາດຂອງ genomics ແມ່ນຂຶ້ນກັບພະຍາດ.ສໍາລັບບາງພະຍາດພັນທຸກໍາ, ເຊັ່ນ: ພະຍາດ Huntington, ພວກເຮົາສາມາດຄາດເດົາໄດ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງກ່ຽວກັບຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງການພັດທະນາຂອງພະຍາດໂດຍອີງໃສ່ຂໍ້ມູນທາງພັນທຸກໍາຂອງພວກມັນ.ສໍາລັບພະຍາດທີ່ເກີດຈາກຫຼາຍພັນທຸກໍາລວມກັບອິດທິພົນຂອງສິ່ງແວດລ້ອມ, ເຊັ່ນ: ພະຍາດ cardiovascular, ຄວາມຖືກຕ້ອງຂອງການຄາດຄະເນ genomic ແມ່ນຕ່ໍາຫຼາຍ.ເລື້ອຍໆ, ພະຍາດຫຼືລັກສະນະທີ່ສັບສົນຫຼາຍ, ມັນຍາກທີ່ຈະເຂົ້າໃຈແລະຄາດຄະເນຢ່າງຖືກຕ້ອງ.ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ຄວາມຖືກຕ້ອງຂອງການຄາດຄະເນຈະດີຂຶ້ນຍ້ອນວ່າກຸ່ມທີ່ສຶກສາມີຂະໜາດໃຫຍ່ຂຶ້ນ ແລະມີຄວາມຫຼາກຫຼາຍຫຼາຍຂຶ້ນ.
ອັງກິດແມ່ນຢູ່ແຖວຫນ້າຂອງການຄົ້ນຄວ້າ genomics ສຸຂະພາບ.ພວກເຮົາໄດ້ພັດທະນາພື້ນຖານໂຄງລ່າງຂະຫນາດໃຫຍ່ໃນເຕັກໂນໂລຊີ genomic, ຖານຂໍ້ມູນການຄົ້ນຄວ້າແລະພະລັງງານຄອມພິວເຕີ.ປະເທດອັງກິດໄດ້ປະກອບສ່ວນອັນໃຫຍ່ຫຼວງຕໍ່ຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບ genome ທົ່ວໂລກ, ໂດຍສະເພາະໃນໄລຍະການລະບາດຂອງ COVID-19 ເມື່ອພວກເຮົານໍາພາວິທີການຈັດລໍາດັບ genome ຂອງເຊື້ອໄວຣັສ SARS-CoV-2 ແລະຕົວແປໃຫມ່.
Genome UK ແມ່ນຍຸດທະສາດທີ່ທະເຍີທະຍານຂອງອັງກິດສໍາລັບສຸຂະພາບພັນທຸກໍາ, ດ້ວຍ NHS ປະສົມປະສານການຈັດລໍາດັບ genome ເຂົ້າໃນການດູແລທາງດ້ານການຊ່ວຍເປັນປົກກະຕິສໍາລັບການວິນິດໄສຂອງພະຍາດທີ່ຫາຍາກ, ມະເຮັງຫຼືພະຍາດຕິດຕໍ່.[ໝາຍເຫດ 6]
ນີ້ຍັງຈະນໍາໄປສູ່ການເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໃນຈໍານວນຂອງ genomes ຂອງມະນຸດທີ່ມີຢູ່ສໍາລັບການຄົ້ນຄ້ວາ.ນີ້ຄວນຈະອະນຸຍາດໃຫ້ການຄົ້ນຄວ້າຢ່າງກວ້າງຂວາງແລະເປີດຄວາມເປັນໄປໄດ້ໃຫມ່ສໍາລັບການນໍາໃຊ້ຂອງ genomics.ໃນຖານະເປັນຜູ້ນໍາທົ່ວໂລກໃນການພັດທະນາຂໍ້ມູນ genomic ແລະໂຄງສ້າງພື້ນຖານ, ອັງກິດມີທ່າແຮງທີ່ຈະກາຍເປັນຜູ້ນໍາທົ່ວໂລກໃນດ້ານຈັນຍາບັນແລະກົດລະບຽບຂອງວິທະຍາສາດ genomic.
ຊຸດທົດສອບທາງພັນທຸກໍາການບໍລິໂພກໂດຍກົງ (DTC) ແມ່ນຂາຍໂດຍກົງໃຫ້ຜູ້ບໍລິໂພກໂດຍບໍ່ມີການມີສ່ວນຮ່ວມຈາກຜູ້ໃຫ້ບໍລິການດ້ານສຸຂະພາບ.swabs ນໍ້າລາຍຖືກສົ່ງສໍາລັບການວິເຄາະ, ໃຫ້ຜູ້ບໍລິໂພກມີການວິເຄາະສຸຂະພາບສ່ວນບຸກຄົນຫຼືຕົ້ນກໍາເນີດໃນພຽງແຕ່ສອງສາມອາທິດ.ຕະຫຼາດນີ້ແມ່ນການຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງໄວວາ, ໂດຍມີຜູ້ບໍລິໂພກຫຼາຍສິບລ້ານຄົນໃນທົ່ວໂລກໄດ້ສົ່ງຕົວຢ່າງ DNA ສໍາລັບການຈັດລໍາດັບທາງການຄ້າເພື່ອໃຫ້ມີຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບສຸຂະພາບ, ເຊື້ອສາຍແລະ predisposition ທາງພັນທຸກໍາສໍາລັບລັກສະນະ.
ຄວາມຖືກຕ້ອງຂອງບາງການວິເຄາະທີ່ອີງໃສ່ genome ທີ່ໃຫ້ບໍລິການໂດຍກົງກັບຜູ້ບໍລິໂພກສາມາດຕໍ່າຫຼາຍ.ການທົດສອບຍັງສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຄວາມເປັນສ່ວນຕົວສ່ວນບຸກຄົນໂດຍຜ່ານການແບ່ງປັນຂໍ້ມູນ, ການກໍານົດຍາດພີ່ນ້ອງ, ແລະການຊັກຊ້າທີ່ອາດຈະເກີດຂື້ນໃນໂປໂຕຄອນຄວາມປອດໄພທາງອິນເຕີເນັດ.ລູກຄ້າອາດຈະບໍ່ເຂົ້າໃຈບັນຫາເຫຼົ່ານີ້ຢ່າງສົມບູນເມື່ອຕິດຕໍ່ກັບບໍລິສັດທົດສອບ DTC.
ການທົດສອບ Genomic ຂອງ DTCs ສໍາລັບລັກສະນະທີ່ບໍ່ແມ່ນທາງການແພດແມ່ນຍັງ unregulated ສ່ວນໃຫຍ່.ພວກເຂົາເຈົ້າໄປນອກເຫນືອກົດຫມາຍທີ່ປົກຄອງການທົດສອບ genomic ທາງການແພດແລະແທນທີ່ຈະອີງໃສ່ລະບຽບຕົນເອງໂດຍສະຫມັກໃຈຂອງຜູ້ໃຫ້ບໍລິການທົດສອບ.ຫຼາຍໆບໍລິສັດເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນຍັງຕັ້ງຢູ່ນອກປະເທດອັງກິດແລະບໍ່ໄດ້ຖືກຄວບຄຸມຢູ່ໃນອັງກິດ.
ລໍາດັບ DNA ມີອໍານາດພິເສດໃນວິທະຍາສາດ forensic ເພື່ອກໍານົດບຸກຄົນທີ່ບໍ່ຮູ້ຈັກ.ການວິເຄາະ DNA ພື້ນຖານໄດ້ຖືກນໍາໃຊ້ຢ່າງກວ້າງຂວາງນັບຕັ້ງແຕ່ການປະດິດ DNA fingerprinting ໃນປີ 1984, ແລະຖານຂໍ້ມູນ DNA ແຫ່ງຊາດຂອງອັງກິດ (NDNAD) ມີ 5.7 ລ້ານໂປຣໄຟລ໌ສ່ວນບຸກຄົນແລະ 631,000 ບັນທຶກເຫດການອາຊະຍາກໍາ.[ໝາຍເຫດ 8]
ເວລາປະກາດ: Feb-14-2023